Robertowi siedzącemu w śniegu na podwórzu zaczynało robić się zimno. Cienkie dziurawe buty nie zatrzymywały ciepła. Rober siedział już tak przez godzinę usiłując wpaść na pomysł jakim prezentem mógły obdarować swoją mamę. Nawet gdyby coś wymyślił, to i tak nie miał pieniędzy. Od kiedy ojciec zmarł, rodzina zaledwie wiązała koniec z końcem. Matka pracowała w szpitalu, ale niewielkie zarobki nie były w stanie pokryć podstawowych potrzeb. Jednak pomimo ubóstwa rodzinę łączyła miłość i wzajemna troska. Robert miał dwie starsze i jedną młodszą siostrę. Siostry zdążyły wcześniej przygotować prezenty dla mamy. Była już Wigilia, a on wciąż nie miał pomysłu. Ocierając łzy, chłopiec ruszył w stronę sklepów, oglądając kolorowe wystawy. Wszystko było piękne, lecz niedostępne. Zapadał już zmrok kiedy zrezygnowany postanowił wracać do domu. Nagle jego wzrok napotkał coś błyszczącego na chodniku. Schylił się i podniósł 10-centówkę. Nigdy przedtem nie czuł się tak bogaty jak w tej chwili. Trzymając swój skarb wszedł do najbliższego sklepu. Jednak jego podekscytowanie szybko przygasło, kiedy sprzedawcy jeden po drugim wyjaśniali, że za 10 centów niczego nie kupi. Zniechęcony wszedł do kwiaciarni. Kiedy z beznadzieją w głosie zapytał właściciela czy może dostać coś za 10 centów na prezent dla mamy, ten spojrzał na malca, poklepał go po plecach, po czym dodał: „Zobaczymy co da się zrobić” Czekając, Robert spoglądał na piękne kwiaty i chociaż był małym chłopcem, rozumiał dlaczego matki i dziewczyny tak bardzo lubią kwiaty. W końcu właściciel sklepu powrócił niosąc bukiet dwunastu czerwonych róż. Serce chłopca zaczęło mocno bić gdy sprzedawca układał je w białym pudełku. „To będzie 10 centów” – zwrócił się do Roberta. Chłopiec z wolna wyciągnął rękę wręczając monetę. Nikt nie chciał mu dać niczego za 10 centów! Wyczuwając wahanie malca, sprzedawca dodał: „Właśnie mieliśmy obniżkę; 12 róż za 10 centów. Czy chcesz je?” Tym razem chłopiec już bez oporu wziął z rąk sprzedawcy białe pudełko. Gdy rozpromieniony z radości zamykał za sobą drzwi, usłyszał uśmiechnięty głos zza lady: „Wesołych Świąt synu!” Kiedy sprzedawca powrócił na zaplecze, jego żona zapytała „Dla kogo przygotowałeś ten piękny bukiet?” Spoglądając w okno z drżącym głosem mężczyzna odrzekł: „Dziwna rzecz wydarzyła się dzisiaj. Kiedy rano otwierałem sklep, wewnętrzny głos nakazał mi odłożyć 12 najpiękniejszych róż. Myślałem, że zatraciłem zmysły, ale odłożyłem je. I oto kilka minut temu ten mały chłopiec wszedł do sklepu i chciał kupić prezent dla mamy za 10 centów. Kiedy mu się przyglądałem, to jakbym widział siebie samego wiele lat temu. Byłem małym chłopcem bez pieniędzy na prezenty. Kiedy z zazdrością oglądałem wystawy, jakiś obcy człowiek podszedł do mnie wręczając mi 10 dolarów. Kiedy więc dzisiaj ten malec wszedł do sklepu, wiedziałem do kogo należał głos, który wcześniej słyszałem. Wiedziałem też dla kogo bukiet ten był przygotowany”
Właściciel sklepu objął swoją żonę i kiedy wychodzili na ulicę, jakoś wcale nie odczuwali chłodu.
